Obszerny wybór felietonów i konferencji autorstwa prof. Roberta de Mattei pod wymownym tytułem Miłość do papiestwa a synowski opór wobec papieża w historii Kościoła. Włoski historyk pokazuje, że w dwutysiącletniej historii Kościoła nie wszyscy papieże byli godnymi następcami św. Piotra i że zawsze w takich wypadkach znajdowali się święci, którzy – z całym szacunkiem należnym urzędowi wikariusza Chrystusowego – sprzeciwiali się im w imię prawdziwej wiary, która zawsze jest ważniejsza od ślepego posłuszeństwa.

Reforma liturgii rzymskiej – organiczny rozwój czy destrukcja? to klasyczna już praca niemieckiego liturgisty ks. Klausa Gambera, wysoko cenionego m.in. przez Benedykta XVI. Choć napisana przed 40 laty, dotyczy spraw, które nadal są aktualne. Czy Paweł VI dobrze postąpił, zmieniając starożytną liturgię katolicką? Dziś widać coraz wyraźniej, również u nas w Polsce, że posoborowa reforma nie przyniosła dobrych owoców; ks. Gamber pokazuje, że ten jej opłakany rezultat był jasny od samego początku.

Magisterium Kościoła (czyli jego Urząd Nauczycielski), Tradycja oraz sensus fidei (zmysł wiary) – ich wzajemne przenikanie się w ciągu dziejów tworzą oś książki prof. Roberta de Mattei wydanej staraniem wydawnictwa Key4, a zatytułowanej W obronie Tradycji. Autor z właściwą sobie erudycją wykazuje, że te dwa pojęcia – Kościół i Tradycja – są nierozerwalne, a każdy, kto występuje przeciwko Tradycji, atakuje również Kościół.

Reprint Mszału rzymskiego (mszalika codziennego) w przekładzie i opracowaniu benedyktynów tynieckich, wydanego w Poznaniu w 1963 r.

Historia antykultury to pierwsza próba uzupełnienia i uporządkowania podstawowej wiedzy o mechanizmach życia społecznego, historii kultury i historii antykulturowego marksizmu.

Kronika destrukcji katolickiej liturgii rytu rzymskiego, jaka miała miejsce w trakcie II Soboru Watykańskiego i (zwłaszcza) już po jego zakończeniu, a zarazem biografia człowieka, który był jednym z jej głównych sprawców.

[…] książka Ryszarda Mozgola łączy w sobie walory solidnego wykładu historii, podpartego bogatą erudycją i imponującą bazą źródłową, z literacką lekkością eseju i swadą publicysty. W tym ostatnim aspekcie autor korzysta szeroko z przysługujących mu praw do polemik, sformułowań ostrych, częstych odniesień do współczesności. [ze wstępu prof. Jacka Bartyzela]